Ayenn

[box type=”shadow”]
Ostatnio przeczytałem lub usłyszałem gdzieś, iż nasze poczucie czasu zmienia się z wiekiem. Jeśli w wieku 10 lat odczuwamy upływ czasu x1, to w wieku 60 jest to juz zbliżone do x2.5, czyli ponad 2 razy szybciej.
Czy nie zauważaliście tego samego zjawiska podczas sesji fotograficznych? Zaczyna się spokojnie, czas leci jakby wolniej… czym bliżej końca jednak, wskazówka zegara znacznie przyspiesza, a nam zostało jeszcze zazwyczaj sporo do zrobienia. Ale przecież nie o tym dziś … [/box]…więc do sedna… Dziś sesja katalogowa kolekcji sukien Mai Koteckiej. Jej projekty to prostota, subtelność w formie i kobiecość. Projektantka znana i ceniona, a dodatkowo bardzo podobają mi się jej projekty, co tylko zwiększyło przyjemność z pracy. W założeniach zdjęcia miały być w stylu retro, klasyczne, ale lekko przerysowane.

Sesję wykonaliśmy w Revelo Restauracja & Rezydencja. Od razu pragnę podziękować managementowi i obsłudze, za pomoc i zapewnienie dobrych warunków do pracy.
Kreacji do sfotografowania było około 10, 2 modelki (Nina i Julka), w co najmniej 3 sceneriach i na to wszystko nieco ponad 4 godziny. Sporo wszystkiego. Makijażem zajęła się Aga, miałem więc pewność, iż makeup będzie zrobiony sprawnie i dobrze. Poza tym wsparcie jak zwykle zapewnił Marcin (thx bro!) oraz po raz pierwszy Artur, który dzielnie asystował nam przez całą sesję.
[box type=”shadow”]

[/box]
Jak wspomniałem setupów było kilka, a dokładnie 4. Poniżej prezentuje dokładniej jeden, który wybraliście na facebooku. Jeśli chcecie zobaczyć jeszcze któryś to piszcie w komentarzach – uzupełnię.

Przy ustawaniu setupu dla tej scenerii chcieliśmy osiągnąć mroczny i tajemniczy klimat z nutką klasyki. Trochę w stylu zdjęć dla FS sprzed kilku miesięcy. Jako główny modyfikator znów posłużył beauty dish z gridem. Światło było dzięki temu bardzo selektywne i oświetlało jedynie modelkę + kawałek ściany i sofy. Dodatkowo generowało sporo cieni na twarzy i szyi modelki, co jest charakterystyczne dla tego rodzaju modyfikatora. To jednak wpisywało sie dobrze w konwencję zdjęć.

Niestety z tym oświetleniem modelki nie było tak do końca łatwo. Przy samym dishu, wszystko od ud w dół było czarne. Nie chcieliśmy jednak doświetlać zbyt „szeroko” (np. parasolką), aby nie zgubić planowanego klimatu. Na nogi skierowałem lampę ze snootem. Karkołomne posunięcie, które dało bardzo skupiony strumień światła. Efekt jednak był ciekawy i pasował do stylistyki całego kadru. Trzecim uzupełniającym źródłem światła była lampa z wrotami i gridem wycelowana w róg ściany. Na matowej tapecie i pozłacanej ramie lustra, zagrało to bardzo dobrze, tworząc nieco bajkowy nastrój.

Z uwagi na ciasny róg i brak miejsca nie ustawiliśmy żadnej lampy kontrującej, która miałby odciąć modelkę od tła. Postanowiliśmy nadrobić to trochę głębią ostrości i mimo, że odległości były małe, a ogniskowa w granicach 35mm, to przysłona f/3.2 pomogła. Tło lekko się rozmazało i dało pożądane odcięcie.

W tym momencie miał pojawić się film z obróbki. Obiecuję, że się pojawi jak tylko znajdę chwilę, żeby go nakręcić. Z uwagi na „ciemną” charakterystykę zdjęcia, było tu trochę zabawy na poziomie RAW – światło wypełnienia, ekspozycja i potem maskowanie. Dalej już z górki: drobne korekty jasności i koloru skóry i uwielbiany ostatnio cross processing. Cross też z maskowaniem, żeby nie zmieniać oryginalnego koloru sukni.