Stare Kino vol. 1

Jak niestety bardzo widać, mam od dłuższej chwili mało czasu na blog i zdjęcia dla siebie. O ile na maile odpisuję regularnie, a nawet prowadzę mini warsztaty dla chętnych, to z wpisami jest już dużo gorzej. Jednak z Nowym Rokiem padły postanowienia i obiecałem sobie poprawę sytuacji. Chcę robić więcej sesji realizujących moje pomysły, a tym samym dzielić się tutaj ich szczegółami i tachnikaliami.

Nawiązując do maili, o których wspomniałem, często otrzymuję zapytania typu: „Mam dostęp do fajnego wnętrza, ale strasznie tam ciemno. Jak to doświetlić?”. Wszystko zależy oczywiście od konkretnych warunków, ja często stosuję jednak jedną z dwóch zasad:

1. Jeśli jest ciekawe światło zastane (neony, lampki…) – wykorzystaj je. Zwolnij maksymalnie czas migawki – na tyle, aby zdjęcia nie były poruszone, ew. zastosuj statyw. Często warto dołożyć choć jedną lampę, która doświetli modelkę. Błysk jednak na tyle słaby, aby nie zdominował kadru, a wręcz był ciężki to zidentyfikowania.

2. Jeśli zastanego nie ma, dobrze mieć chociaż 2 lampy. Jedna doświetla modelkę, druga – plan. Wykorzystuj tutaj odbicia o sufit i ściany, błyskanie zza kotar, firanek. Cel jest taki, aby światło stwarzało wrażenie jak najbardziej naturalnego.
Opisywanej dziś sesji znacznie bliżej do wariantu drugiego, choć pojawił się żyrandol. Ciężko go jednak nazwać źródłem światła, bo dawał jedynie lekką poświatę. Ale od początku…

Zdjęcia zrobiliśmy w bardzo urokliwym hotelu Stare Kino w Łodzi. Była połowa grudnia, a na dworze tylko padało. Do tego, okna hotelu skierowane są na północ, więc koło 14:00 w udostępnionych nam pokojach było już prawie zupełnie ciemno. Korytarz nie posiadał okien, a jedynie wspomniany żyrandol, więc i tu sprawa była zamknięta jeśli chodzi o światło zastane.

Chcąc czerpać maksimum radości ze zdjęć, sprzętu zabraliśmy niewiele. 3 lampy i podstawowe modyfikatory. W efekcie używaliśmy 1 lub 2 lamp, zgodnie z wymienionym wyżej punktem 2. Opisywany dziś fragment sesji, to 2 setupy.

Kilka subiektywnych zdań o lampach Mircopro EX, których użyłem w sesji. Moją uwagę na pewno zwraca bardzo dobre wykonanie. Obudowa lampy jest z innego tworzywa niż większość lamp, które dotykałem :D. Lekko gumowego, „aksamitnego” w dotyku. Nie znam szczegółów technicznych, jednak trzymając ją masz wrażenie posiadania wyższej jakości produktu. Wygodny jest także uchwyt montażowy do statywu. Technicznie bez zarzutu – szybko się ładuje, równo błyska, czyli tak jak każda porządna lampa działać powinna. Co mi trochę przeszkadza, to złącze wyzwalaczy, które jest na „dużego jack’a” i już 2 razy zapomniałem wziąć przejściówek i trzeba było jechać do studia. Na początku trochę zdziwiła mnie trochę regulacja mocy pokrętłem, a nie, częściej spotykanymi, przyciskami. Rozwiązanie może się wydawać nieco archaiczne, ale doceniłem jednak szybkość i wygodę regulacji. Do lamp można także dokupić sterowanie pilotem, jednak nie posiadam na tą chwilę, więc nie wyrażę zdania na ten temat.

Z opisywanej dziś sesji postaram się jeszcze coś wrzucić. Pewnie coś z jedną lampą. Kończąc jednak na tą chwilę dziękuję Staremu Kinu za udostępnianie wnętrz oraz wspaniałej ekipie za zaangażowanie i ciężką pracę.

Modelki: Karolina Słowińska | Natalia Bogdan (niewystępująca w części I)
MUA: Katarzyna Danielewicz
Stylizacja: Anna Hynek
Asystent: Rafał Pajor